Czym jest w ogóle PCOS?
Zespół policystycznych jajników jest jedną z najczęstszych endokrynopatii (dotyka od 4 do nawet 12% kobiet w wieku reprodukcyjnym).
W zależności od stopnia nasilenia zmian hormonalnych, a także wieku pacjentki dominować będą inne objawy. Wśród nich można wymienić: zaburzenia miesiączkowania, trądzik, niepłodność, łysienie typu męskiego, czy obniżenie tonu głosu, nadmierne owłosienie (typu męskiego).
Rozpoznanie tej jednostki chorobowej opiera się na kryteriach rotterdamskich.
Żywienie w PCOS
Zmiana stylu życia oraz nawyków żywieniowych ma kluczowe znaczenie w procesie leczenia.
Dietoterapia opiera się na poprawie stanu odżywienia, normalizacji masy ciała, czy poprawie zaburzeń metabolicznych (zarówno tych dotyczących gospodarki glukowowo-insulinowej, jak również parametrów lipidowych). Należy zaznaczyć, iż PCOS bardzo często wiąże się z występowaniem insulinooporności, stąd prawidłowe żywienie jest w tym przypadku bardzo istotne.
Eliminacja produktów wysokoprzetworzonych, cukru i tłuszczy trans to podstawa w przypadku leczenia wielu zaburzeń – w tym przypadku również.
Wprowadzenie diety o niskim indeksie i ładunku glikemicznym, odpowiednia podaż białka, a także innych makroskładników. Zadbanie o odpowiednią podaż magnezu, cynku, kwasów tłuszczowych omega-3, folianów, witaminy b12, a także i przede wszystkim witaminy D.
Suplementacja
Często rozważa się wyrównanie niedoborów poprzez wprowadzenie okresowej suplementacji.
Jednym z najbardziej przebadanych związków, które poza zmianą stylu życia może wspomóc poprawę stanu zdrowia w przypadku tej jednostki chorobowej jest mio-inozytol.
